Założony przez grupę przyjaciół kwintet wiolonczelowy Cellostrada to jedyna taka formacja na arenie międzynarodowej. Unikalne połączenie temperamentów i osobowości muzycznych sprawia, że ten młody, dynamicznie rozwijający się zespół szybko zyskuje popularność i cieszy się coraz większym uznaniem na scenach w kraju i za granicą. Regularnie występuje na scenie Opery Krakowskiej pod jej patronatem, w dorobku artystycznym ma także na koncie współpracę z Teatrem Starym w Krakowie, Piwnicą pod Baranami, Lochem Camelot oraz Filharmonią Krakowską.W jego obszernym repertuarze znajdują się m.in. bałkański folk, tradycyjna muzyka latynoamerykańska, tanga Astora Piazzoli, oraz dzieła najwybitniejszych kompozytorów muzyki filmowej takich jak Ennio Morricone, Hans Zimmer czy Clint Mansell. Cellostrada nie wyznacza sobie żadnych granic stylistycznych i nieustannie poszukuje nowych inspiracji, poprzez które pragnie oddać tak niespotykane i oryginale brzmienie pięciu wiolonczel.

Rzeszów. Mistrz ciętej riposty, urodzony optymista i marzyciel. Najlepiej uczesany członek zespołu. W przerwach przedkłada kalorie nad nikotynę. Abonent czasowo niedostępny. Koncertmistrz Opery Krakowskiej oraz Myślenickiej Orkiestry Kameralnej. W dorobku trasy koncertowe od Rubika po Pendereckiego.Wielbiciel motocykli (kat. „A” 2011 r.), marzy o pokonaniu Europy jednym śladem.

Katowice. Świeża krew z nienaganną kondycją. Wciąż nieskażony manierami starszych kolegów. Zdecydowanie najbardziej fotogeniczny członek zespołu. Obecnie na etacie w Krakowskiej Filharmonii, pierwsza wiolonczela Orkiestry Akademii Beehovenowskiej. Związany również z kwartetem Cracovienne oraz grupą Palabra de Musica Fuerte, w której realizuje główną inspirację muzyczną – tanga argentyńskie. Pasjonat lotnictwa i historii powszechnej.

Kraków (Dzielnica I). Nawigator zespołowy z wieloletnim doświadczeniem (specjalizacja – Włochy, Szwajcaria). Ostoja spokoju, małomówny do 22.00. W zespole specjalista od perkusjonaliów. Członek kwartetu smyczkowego Krakauer. Po dziadku Emilu odziedziczył talenty plastyczne. Wierny fan muzyki symfonicznej i Marka Grechuty. Prywatnie oddaje sie sportowemu zacięciu grając w środowe wieczory na lewym skrzydle. Wytrawny znawca Chianti.

Kraków (Dzielnica X). Urodzony malkontent. Strateg zespołu, kierowca, mechanik, lutnik. Dyplomowany wilk morski ze zbyt długim stażem (Carnival Cruise Lines). Obciążony genetycznie wieloletnimi tradycjami muzycznymi. W Cellostradzie przede wszystkim na ulubionej pozycji basisty, chwyta decymę w pierwszej pozycji. Mister fitness, zapalony kolarz, fotograf amator. Całodobowo uzależniony kofeinista. Czyta wszystko co wpadnie mu w ręce.

Nowa Huta. Najbardziej narwany i najszybciej poirytowany członek zespołu. Najdłuższe uwagi świata (wstęp, rozwinięcie, zakończenie). Wilk morski (Princess Cruises). Na co dzień związany również z kwartetem Fusion Strings, G. Turnauem, M. Jurkiewiczem, stała współpraca z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej. Biegła znajomość Finale. Zagorzały kameralista, entuzjasta muzyki sesyjnej oraz gatunku funk. Amator kuchni meksykańskiej, symulatorów komputerowych i Texas Hold’em.